υπέρφορτος

-η, -ο / ὑπέρφορτος, -ον, ΝΜ

υπερφορτωμένος, κατάφορτος, παραφορτωμένος

μσν.

το ουδ. ως ουσ. τὸ ὑπέρφορτον

φορτίο υπέρμετρο, βαρύτερο από το κανονικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + φόρτος (πρβλ. αντί-φορτος, κατά-φορτος)].